LEISES NATURAIS

Pasar todolos días polos peiraos ten moitas imaxes de cotio, casi sempre hai cargas e descargas de peixe, subasta ... e redeiras, que sempre asombran, especialmente polas circunstancias do seu traballo, creo que si algo se fixo con merecemento no peirao foi a "nave das redeiras", que non evita as reparacións de urxencia no exterior, sexa verán ou inverno, sempre "en liña directa coa natureza", e logo alguén ainda terá algo que decir.

Pero bueno hoxe despois de hai moito tempo que non activar as neuronas no blogue, ainda que sexa pouco, saeume. Saeume, porque sempre por este tempo nos peiraos e nas rampas de varada hai unha actividade extra, que supera o de todolos días e que a min me gusta especialmente, pois son os días que os barcos se ven enteiros.

Xa sei que moitas veces se enquencen de agardar polo tempo, polo tempo de facer as cousas.

Non podo esquencer cando o chegar as vacacións un dos meus irmans era solicitado por algún armador para pintar o folio da embarcación, para rematar e que lucira ben bonita. De aquela non tiñamos peirados espaciosos nin rampas de varada, todo se facía na praia e todo o mundo andaba por aqueles tempos o mesmo. A limpar. Triana, Sto. Tome ....

Tiña tamén o seu sentido, viña o "Carmen", a patrona, e todolos barcos lucirían ben bonitos na procesión, porque eso sí iban todos, como hoxe casi.

Como decía, son os días onde os barcos se ven enteiros, e donde o bonito das súas formas e outros aspectos queda o descuberto.

Bueno, esta é unha imaxen, onde aparece a evolución dos pequenos barcos da ribeira, dorna, primeiraplanadoira de madeira, primeira de poliester e variacións o caso. E debaixo o caso onde a modernidade trata de imitar o tradicional. O da esquerda pode ser unha "Taylor" de poliester o da dereita e a tipica de "artes menores" da Ría de Arousa. A popa do pesqueiro xa está superada polas cuadradas, nos outros tamén, pero e curioso como era imitada ou é curioso que ainda se poidan dar estar comparanzas. Ahí están.
E como vos decía a flotiña de "artes menores" lista para o seu maqueo anual, ainda falta un mes para o Carmen, pero ahí con calma, secando e logo reparando para rematar coa pintura. Aqui como non hai un amplo espazo, pois en fila.
E o momento de poder disfrutar do traballo dos carpinteiros de ribeira, de ver eso que amin me parecen fermosas liñas.

Ou non tanto, pero bueno, senon quen carga !!!. para eso estan as tipoloxías.

E para ver estos avances que xurden da necesidade e do amor, esforzo ou pasión que algúns lle adican a súa embarcación. Así aquela frase de "Onde estiveches todo o día !!!!????" Coa dorna.

Pero todo tamén ten o seu sentido ecoloxico ou o que e decir o "sentidiño". En este tempo os peixes rematan de desovar, son pequenos, e os de vran ainda non estan no seu punto de todo, pode que no Norte sí. Así que mais vale amarrar, dexar que os peixes medren e logo despois da patrona, que por algo o é sair a pescalos.

Decía un experto patrón do cerco, que hasta despois do Carmen sair o mar e non gañar cartos era un feito. O sea que todos a pintar!!!!!