Nadal 2011

PABLO CARRERA

Coñecín a Pablo cando, xunto con outros, andabamos a argallar o Encontro de Cambados, e ali ibamos a trair un monte de Museos, que viñeron, encheron un grande espacio, probablemente o mais grande de calquera Encontro.

Xa sabía de él que estivera montando e movendo na Illa de Arousa dous anos antes, pero non sabía mais.

Logo veu un periodo intenso onde a FGCMF moviase o toque de acontecemento, Brest, pre-Brest, Ardentías, Ferrol .... e calquera cousa que polo medio se puxera.

A miña principal anecdota con Pablo, foi unha de esas veces (a 1ª) que me tocou falar en publico en Portugal, ala por Lanhelas, corría o ano 2.005 e tocaba anunciar o Encontro, eu levaba a lección ben aprendida, colaboran ..... consellería, consellería, .... e ainda que non tiña moito auditorio e era amigo, esquencinme de nomear o Museo (os nervios), Pablo estaba alí, e non poiden menos que pedirlle perdón, foi unha das veces que mais perdoado me sentín, de verdade creinmo, despois viñeron moitas xornadas onde o Museo sempre estivo para votar unha man, ata o punto que a experiencia, criterio e traballo do seu director foron sempre pezas fundamentais nos acontecementos mais importantes no eido do movemento asociativo da Cultura Maritima.

E porcerto este comentario non leva fotos porque creo que non teño ningunha de él, e porque si quixera poñelas tería que encher esto de fotos onde estaba a súa pegada e son moitas.

PEDRAS NEGRAS, COMBARRO E TITO SILVA

Cronicas con retraso.

Ainda que as entradas non foran moitas a actividade no mar permaneceu, non todo o que un quixera, para min, pero bueno ahí está.
Teño unhas cronicas, escritas, pendentes de publicar por mor de inserir as foros e imos ver de darlle un repaso por orden.

BARCOS CLASICOS EN PEDRAS NEGRAS. 20 Agosto de 2.011.

Xa van unha cuantas edicións e a cita parece consolidarse, e decir, armadores e asociacións toman nota da data e o Club Nautico de Pedras Negras e os Amigos da Dorna Meca contan con unha boa participación. Onde os barcos clasicos mesturanse cos tradicionais e así poden verse estampas tan fermosas como o Novo Sofía a carón de un Tofinou (Arosa III) ou de un 6M (Acacia), que non mide 6 metro,s senón algo mais. O premio en estas reunións non é o mais importante, pero desenvolvese unha regata, que este ano consisteu no que se dá en chamar unha "jincana", coller nunha boia as posicións na carta de onde están as outras boias que conforman o percorrido, está ben, engadelle emoción, o que pasa que agora que todo mundo leva GPS, pois ....

Como decía dende o espectacular "Industrial-Manuyael" hasta a "Fuxe" ou a "Laxe de Boibas", pasando polo "Miña Meniña", "Cassandra" ..... "Sara O". Todo un mundo de tipoloxias.

A mañán escomezou sen vento, ninghun vento, tan pouco, que para movernos tiñamos que encender o motor e mesmo soplar. Aboiados polo mar agardamos hasta a hora de facer algo, e así en procesión dende o peirao de Pedras Negras, fomos ata a Lanzada a coller o sobreciño da "jincana", logo do paseo unha leve brisa escomezou a mover as velas, os mais pesados pois .... mais dificimente avanzaban e ahí os mais lixeiros, como o "Acacia" (6m) ou o "Arousa III" (Tofinou) ... foronse, pois son de regata. Os demais como podíamos ibamos poñendolle cara as marcas de boia, o remate cando o que mais ou o que menos xa fixera dúas boias (de tres) o vento foise esvaecendo e o mar de fondo impedía que o pouco que había traballara en condicións, así que os motores fixeron o seu traballo e unha boa parte da flota rematou como escomezou, a motor. Tamén oubo un concurso de fotografía e premios por categorías, ... epoca, clasicos ... esto facía que o Novo Sofía competira co Industrial e os dous contra o Acacia, bueno, quen gañe e o de menos, ninguén se queixou, é somentes unha anecdota. O mais importante e a bonita xornada de navegación que tivemos, e as fermosas liñas de embarcación das que poidemos disfrutar, ainda que o vento fora escaso.

XUNTANZA DE COMBARRO 26/27 e 28 de Agosto.

Como sempre un exito, a amabilidade das xentes de Reiboa e a excelente organización, fan de esta xuntanza un lugar idoneo para vernos todos as caras, os da Ría de Vigo da de Pontevedra e da Arousa, todos acudimos a Combarro tradicionalmente, esto fai que a cita de Combarro teña un excelente nivel de participación en número e calidade de tipoloxías, que nos últimos anos se especializa mais nos "grandes barcos", pois para os de afora e mais doado achegarse, sen que deixen de asistir os pequenos, así da Arousa baixaron galeóns, dornas de todo tipo: de tope, de escarba e "transoceanicas". De Vigo: dornas, botes, gamelas e galeóns e outro tanto da de Pontevedra, é decir unha excelente e variada participación. Adornada con gaitas e paderetas, e músicos que chegan dende a mesma Bretaña. A gaita Bretona poñía son a saida e a arribada, todo un luxo que estos amigos bretóns nos deparan, igual que os algareiros da ACD. Dorna e estos daslle un garabullo ou un "ai que me dis" e xa a teñen montada, aparecen gorxas, panderetas gaitas e ... e a facer música, sen palabras, ou como dirián eles "paaala pala pala palabras amorooosas ...." que van os catro ventos.

Regatas de remo e vela, onde se impuxo un patrón de Cuntis, P. Campos, patroneando o galeón de Sanxenxo, así engade a "Regata da Pamplina" o seu palmarés, xa pode ir presumindo.
Na de remos a embarcación de Portonovo "Habana" impuxo a súa lei de tecnica e musculo, magóa para os mecos da "Faisca" que tiveron avería no ultimo arreón e mesmo case son superados pola "Bicoca" (porque se chama así esta dorna? ehhh!!!).

E por suposto escenario e actuacións en vivo para todolos gustos.

MEMORIAL TITO SILVA, Cambados.

E unha das últimas dos barcos grandes e o Memorial Tito Silva, xa temos falado do personaxe, así que falaremos da excelente tarde de navegación que nos deparou esta convocatoria, 10 de setembro de 2011, día da Valvanera, ou o que é o mesmo a Festa de Sto. Tomé onde Cambados respira mar (peixe, alquitrán ....) por todolos costados. Alguén dixo alghún día que Colon lle puxo St. Tomé o S.T. de America, porque este coñecía o noso S.T. e ambolos dous se semellan moito na súa posición e forma diante do mar. Dixo un historiador.

Pola mañán temiamos por ela pois o forte vento e climatoloxía irregular facían que tiveramos os nosos medos, o WGurú non predecía nada bon, pero ... pouco a pouco foi descubrindo e o vento quedarse nun forza 3,5 ou 4 que daba un navegar para os barcos asistentes moi agradable, pois movianse con soltura.

Esta cita de seguir así, convertirase en obrigada para os barcos grandes da Arousa, a eles vai enfocada ainda que a convocatoria e aberta, pero sempre se espera a presenza dos barcos do Grove, Illa, Vilanova ... e o propio Cambados, onde a "Jorita" e a "Airexa" pasan a ser anfitrionas pois Tito foi "alma mater" e fonte de inspiración de elas. Tamén se esparaba o "Cortegada" pero non poido ser, outro ano, e outro ano poderemos ver esa poderosa flota de galeóns que esta a xurdir.

Como decía tarde soleada con un vento de forza "4" +/- que fixo que todos disfrutaramos, acudiron os que poideron e como non é unha regata (bueno as veces ....) o ir e vir dende a baliza do "Orido" hasta o peirao vello de Cambados deixaba un fermoso espectaculo de lucimento. O remate na nave de exposicións da Fabrica de Peña un pincho e cada un para o seu porto. Excelente xornada de convivencia que deixa un ano mais bon sabor de boca e anima a voltar.

Boa viaxe Moncho

Non é doado escribir estas liñas, este lugar tampouco se caracteriza por este tipo de historias, pero pareceme xusto facelo hoxe.

Coñecín a Moncho unha tarde onde os elementos aliaranse para que todo saira mal. Cargabamos para ir a Cadaques, no verán do 2.006, era a primeira xuntanza que facían os da Federación Catalana e despois do desembarco que eles fixeran para Cambados 2.005, era o menos que podíamos facer. Once pequenas embarcacións, por vez primeira viaxaban en duas alturas. Primeiro averíase a grua da Confraría, os veciños do varadero prestannos a súa, logo con un forte vento a carga non e doada, o vento dificulta moito, un servidor, responsable da valiosa carga, precisa rematar esa tarde, pois o día seguinte ten que partir para Barcelona ... As oito un dos choferes de Gefco, dinos que eles remataron a súa xornada laboral. Non pode ser!!!, espera que falo co jefe dixome un de eles ... e falou o xefe recoñeceulle o seu dereito o descanso, paraban. Pero non, Moncho e Juan non pararon -mais adiante dixeronme: que como iban a parar co interés e entusiamo que nos lle poñíamos ... E cargaron hasta a noite e pola mañan seguinte tamén. E cando partin os barcos abaneaban enrriba dos andamios que metía medo. Moncho miroume e dixome, vaite Fernando tranquilo, que esto e cousa miña. Foi a primeira vez que votei sen comer e casi sen dormir por mor dos barcos, hasta que Moncho e Juan os deixearon en Cadaques o lado da casa de Dalí. Todo ben Fernando foron as súas palabras.

Pasou todo o fin de semán traballando co ferreiro de Cadaques nos andamios de transporte, reforzandoos, para que a volta fora mais segura. Hoxe están tal como él os deixou. Él somentes era o chofer de Gefco, perdón, de Barreira, natural do Carballiño, afeczoado os cars, onde me contaba comía os bocatas co pai de Fernando Alonso e este era un neno que alí enrredaba.

Logo cando tocou ir Encontro Marengo, tivemolo moi claro Moncho ou Juan, demandamos, soio veu Moncho e ali meteu o seu trailer cargado cos nosos barcos ata a mesma praia, de onde saeu coa súa pericia profesional. Como un mais como un de nos.

No 2.007 tiñamos que ir a Brest, 25 embarcacións, 10 trailers ... e como non Moncho e Juan e os amigos que eles "reclutaron", esto non é doado nunha empresa como Gefco que subcontrata con Barreira, non é doado pero acadamolo. Outra vez amosaron o seu cariño e a súa xenerosidade, cargaron e descargaron como si foran membros da FGCMF. outra vez a nosa gratitude, foron convidados a vir a cea da Escola, da FGCMF. E polo Nadal, sempre o seu recordo. Moncho "Jarama" como decía no seu vehículo.

Grazas Moncho pola túa forma de ser, polo teu interés e esforzo xeneroso.

Boa viaxe.

II Memorial Tito Silva

Despois do exito do I Memorial, onde o pasamos moi ben, repitese a experiencia e o vindeiro sabado 10 de setembro de 2011, as 4 da tarde, teremos o II Memorial homenaxe a Tito. No peirao de Cambados-S. Tome. O ano pasado, aquí adicamoslle unha entrada en "setembro 2.010", ahí podedes ver quen era Tito.

Sabedes que vai mais ben enfocado os embarcacións tradicionais "grandes" pero todo mundo será benvido, según me dín.

O evento coincide coas festa da Valbanera, tradicionais de S. Tome o mais mariñeiro de de Cambados.

XX... REGATA DO BAO -TXAMATELARRI

A mañán pasaba dubidosa, unha barra de bretema amenazaba o contorno da Arousa. A organización decideu non arriscar e a Regata do Bao no 2011 non pasaría por debaixo da Ponte. Co cal dende a praia da Canteira ou o que e decir dende a Escola, podía verse perfectamente. E mais de un ou unha (interprestese sempre así) suspirou, pois non tería correntadas traidoras.

Oubo sorte e o que suscribe poido asistir como participante activo nesta XXIII edición, xa van unhas cuantas. Así que, a versión ven dende o mar e dende a clasificación que nos deixaba ver o que acontecía por adiante e por atrás.

As regatas sempre poñen nerviosos a mais de un, eu debo recoñecer que casi non son quen de comer (a que resulta increible ?!), pois sí, está claro que si fora a mais regatas a miña liña de flotación o meior era outra. Bueno como decía, hai xente que se pon nerviosa e cando estás esperando unha saida, no mar non se nota, pero en terra, ten mais manifestacións, mais si cabe, porque tes que levar os aparellos á carreira na man, e claro, como é o meior xeito?.

Despois hai tamén outra versión a dos que prefieren ver a cronica da saida en directo (a esas apuntamonos uns cuantos), pero é inevitable, cando ves correr o veciño, ti tamén corres. Logo o falado ... ti vas o temón eu vou amurar, a vela a vela, que non está ben a relinga!!!, que non é tan doao oesss!!.

Bueno pois desta vez a regata foi como sempre ... na saida e gañou un dos de sempre, ainda que cada vez ese posto está mais aberto. Non estivo a "Necora" nin a "Carminha" e a tripulación da "Jalerna" saeu na "Josefa" e Belén de Caldas non foi na "Senra" senon que foi na "Freixana-Ortelinda" e por certo a "Fungona" formou coa súa tripulación mais tradicional, con Araceli e Fernando. E votamos de menos que non viñera ninguén de Ribeira, sempre bos competidores.

Por certo tamén os meus parabens os servicios de imaxen do "blogue do lado". Ah!! e tamén viñeron Luis da Fonte e Monica, problamente o meior fotografo do Bao. De él son as fotos que lucimos aqui hoxe.

Como decía, nervios na saida. Uns falan de mais e outros non falan nada, tamén están os que non teñen nervios, que non sei que fan !!! :) co emocionante que é ter nervios.

Como a marea ainda viña subindo al dornas non marchaban da praia, por eso a tan tipica imaxe do persoal -preparado- esperando o toque de saída e que ten que baixar da mallante para poñer a dorna ben, de esta vez non se dou, o que se se dou foi o de "estes estaban meior para sair pois a boia ... o vento ..." Pois si, claramente a boia estaba para o Leste e os que estaban mais próximos a Ponte podían ten ventaxa, pero ... estamos a na Regata do Bao a XXIII e nada era novo.

Así as cousas, con puntualidade ( a de sempre) douse a saída. Co arreboar das bandeiras todos, ou casi todos, a correr para tratar de armar o mais rapido posible.

O percorrido era doado, unha empopada, un largo e unha bolina pechada que poñía a emoción, dúas voltas. (bueno oubo quen dous tres pois dixo que él iba a reghata dos maiores e gañou entrando en solitario). Polo dito foi rapida, moi rapida, un ventiño sen complicacións, que nunca chegou a molestar, por nada (moi educado él). Bueno agás na saida, non sei si polo efecto contaxio "mira o que está a facer aquel" ou porque na popa rolaba por refachos o que fixo que a maioría das dornas sairan coa vela por estribor, para ter que cambiala a babor, quen antes o fixo adiantou traballo e gañou velocidade, pois os de estribor pelexaban por manter a vela correctamente. No video "Regata do Bao 2011" que está en "yotube" recollese esta circunstancia moi ben. Un servidor, demorou de mais en facer o cambio e eso en estos tempos pagase en postos o remate, pero bueno, "onde irás boi que non ares" dixeronme un día.

De saída, en esa popa que enganou a moitos, xa practicamente se decideu a regata, a saída da Pereka ou a Xarandeira foron moi rapidas, pronto Dorado e Chica nos ensinaron a todos a popa e soio a Xarandeira con Santi e Pimón e Cariñosa lle seguían o ritmo (eso viamos os de atrás). A trás mais pegados o pasar pola primeira boia: Josefa, Mimela, Caracola, Fuxe, Maristela, .... Uns caerían outros subirían clarexando a liña de embarcacións que remontaban esta boia do Leste para ir cara o Norte rumbo ( + - ) Cabodeiro, antes do poligono de bateas, esas convidadas mudas que tanto falan nunha regata. En ese rumbo a popa transformabase nun largo, non moi aberto que facía que as embarcacións colleran velocidade e facíase "a toda pastilla" logo rumbo o Sur, cara a Escola, a situación das boias provocaba unha bolina que decidía, quen meior bolinara ou tomara o cambio na boia do Cabodeiro gañaba postos. Así as dornas arriscando chegaban ata as pedras e miraban as correas ronzando o temón, non se sabe que ninguén fixera canteira (agás a Semparada que nun lance de mala sorte tivo unha saida de pau e ... estaban por decilo finamente, "amolados", sempre e unha magoa que se dañen as dornas). Como decía -a bolina "ceñir" din por ahí adiante- ese rumbo onde a maxia dos patróns e as cualidades das embarcacións tanto decide. Parabens a "A Rona" Meca, vinlle facer un bordo impresionante, bolinou como ninguén e de unha tirada colocouse entre os primeiros, para logo manterse. Como en todalas regatas os duelos particulares mantiñanse e poñían a emoción o longo do pelotón dorneiro.
Mencionar tamén a Zenaida que supo manterse e confirmar ese momento que está a vivir e a manten o "to ten". E a Favorita que saeu ben e aguantou moi ben. E os compañeiros da dorna sen nome de Vilanova, que hasta o final andiveron mnoi ben.
A primeira volta sucedeulle a segunda o percorrido doado e así todos disfrutamos de unha excelente tarde de regata.
Entraron por este orde: Pereka, Xarandeira, Josefa, Cariñosa, A Rona, Caracola, Zenaida, Favorita, Fuxe, Bazarra ..... hasta 34.
Os trofeos outra vez moi bonitos, feitos por xente da casa, autenticos artistas, non oubo camisetas, eso si armonia e "bo rollo" un monte, si este fora vento, ali non paraba ninguén.

Por certo alghuen dixo "txamatelarri" e outro dixo que??!!

Fotos: Luis Da Fonte.

X ENCONTRO CARRIL.

Veras Cortegada, por Norte, Sur .... acompañada. Veras velas e velas !!


Barcos e barcos !! E remos e remeiros !!

X ENCONTRO DE EMBARCACIÓNS TRADICIONAIS DE GALICIA.

Que pouco me gusta que o ENCONTRO lle chamen "encontros", os encontros serán o conxunto de citas bianuales, ou os multiples e variados encontros de persóas (animais -agora hai que decilo asi :) ou cousas) en cada día que dura o evento. Pero bueno tampouco pasa nada, sucede que agora veño de ver o escrito por alguén que igual non está posto no tema ou recien chegado e .... (o sinto non o poiden evitar), tamén sei que é unha "parvada".

Agora vai !!!.
Cada dous anos agardamos esta cita con moita ilusión, porque non todolos días a festa e tan grande e diría tan extensa, e digo extensa porque trascende as embarcacións os obradoiros as músicas e a gastronomia para, sobre todo, dende o meu punto de vista achegarse as persóas, a ver e palpar os que de aquí e ala veñen, nun clima de absoluta amizade, onde tamén aproveitamos para gabarnos das nosas embarcacións ou admirar as dos outros. Ou ver o progreso do redito "promoción, divulgación e socialización do patrimonio maritimo e fluvial".

Por certo, votei de menos a xentiña do fluvial, que tan ben nos tiñan acostumados (esperemos que lles pase pronto a treboada).

Podería decir que este foi un Encontro moi ferrolan, moi de nachos, pois tiñamos moita "media construcción" e un inevitable seguimento por parte dos amantes dos galos do pais. Secundino acaparou cronicas e portadas. A prensa e así de lúcida, pero bueno, foi a anecdota principal. Chamabase Secundino, galo de Mos, criado nun poleiro de Ferrol e que por causas non aclaradas disque finou en Carril onde os seus resto descansan na Ría, o carón dos birbirichos e ameixas que lle tocarán cunchas e faranlle o transito mais ledo.

E cando digo que casi parecía do Ferrol, diciao tamén, polas embarcacións .... , pola estrea do "Bote de Pao", que fermosura, que forte, que liñas!!!. Parabens "tio".

E tamén o decía porque foi este Encontro onde moitas embarcacións se presentaron a medio construir ou medio arbolar ou sen arbolar, este era o resultado de dous (20) anos de traballo e crecemento. Vamos a "media construcción" ou medio construidos, viñeron algúns e outros están, todos eles galeóns.

Alguén me dixo (que me perdoe, non me lembro quen foi) "acordaste cando a Jatinha era a dorna mais grande?" Como non me vou lembrar!! , ala polo 2001 as estrelas eran: Luisa, Meca, Nova Marina, Jatinha e Joritas (creo que non esquenzo a ninguén) (bueno a lancha pobeira "Fe em Deus"), erán os "barcos grandes" no 2.003, estabamos pendentes si viñan os do RCN de Sanjenjo, que viñeron, e a Rabandeira que se manifestou como unha excelente velera. E hoxe preguntome: alguén se acordou dos galeóns de Sanxenxo? ou de que a Nova Jorita chegou a tarde do sabado?. Non !!!, ninguén se para xa en quen veu, porque veñen moitos e variados e de moitas partes. Os vascos ... (xa lles chamamos polo nome) que van a mais, os cataláns ou os cartaxeneros que non nos deixan de visitar dende Cambados.

Sí nos decatamos que os da "Fe em Deus" non estiveron, porque están a preparar a súa festa de aniversario e están cargados de actividades, non poideron -magoa. De estos sempre lembrarei a súa presenza (non presenza en Ferrol) cando nos emocionaron no recordo de Manoel Lopes e porque non poideron chegar o quedar averiados en Fisterra.

Xa perdín o fio, ..... decía que moitas medias construccións, e novas !. Rei do Mar, RH 1 e "Illa de Cortegada", "Reiboa", "Bote de Pao", .... Avelino Manuel, Komaira, non son barcos pequenos, todos supoñen un esforzo importante dos colectivos da FGCMF. Esa é a saude do movemento.

Por eso non estou de acordo en chamarlle o "Encontro da resistencia" de que resistencia estamos a falar?. Creo que sería mais xusto chamarlle "o noso Encontro" pois foi tan noso -non tan público- como cando se escomezaba (si hasta tocaron os Viñalar Fantastic Band !!! -non se oian dende Cambados).

Foi noso porque como sempre: trouxemos nos (todos) as embarcacións, fomos todos alí e a xentiña de afora, veu a chamada da festa.

Que non viñeron grandes grupos musicais? bueno, ouberame gustado escoitar de novo, con nos, a Treixadura.

Que non oubo camisetas? (poideron terse feito de pago -xa sabemos que había moito traballo).

Que faltou a comunicación e que algún medio, ainda enrriba torpedeou? unha magoa. A "promoción e divulgación" foi menor e o compoñente economico para a vila que o acolle pois ... Que os voluntarios de Carril (especialmente) e Vilaxoan tiveron que multiplicarse? si!.

Porque os fachos do Concello non encendían? bueno, son así eles, que teñan sorte a lle alumeen e non den mais tropezos en ningún lado.

Eu paseino moi ben, cos amigos, debo recoñecer, que maIs cos que veñen de lonxe, pois os outros que me perdoen, xa os vexo mais. Tamén naveguei, non na "Fungona" que estará botando contra min na praia do Bao, pero é que a data do Encontro non me dou para mais.

Oubo xuntanza de bloguers , expontanea, porque ali nos vimos o carón dunha mesa, Mar, Joan, José Eugenio e Jorge, tamén saúdamos a "Banderas" e os outros nosos, pola rede maiarán cronicas e fotos que como esta vos darán a súa visión do Encontro. E promocionaran, espallandoa, a nosa -de todos- Cultura. O que non quixo facer a "administración".

Por certo, onte cando fun ver o "loro" "Espadeiro", que os de Cambados levamos o Encontro por ser unha tipología moi nosa -de S. Tomé. Dixeronme, que estas noites cando a lua se vence, por entre os loureiros e as varas dos viveiros de Carril, escoitase un kikirikiiiiiiiii!!!!!.

Os feisbuk, estan cheos de fotos e fotos.

X ENCONTRO "A PREVIA" VILAXOAN

Xa está aquí, o Encontro que dou mais que falar, por motivos que nada teñen que ver cos barcos nin coa cultura maritima, pero si con aqueles que deberían facer algo, cando menos votar unha man a conservala e dinamizala. E como non podería ser de outro xeito, xa chegou a alegría para os mais e o axfisie para os menos (algo saben algúns).

Soio era a previa, o vispera da previa, faltaba parte do flota Artabra e tamén de todolos lados, Portugal e resto da Peninsula, tamén virá algún de mais afora, pero bueno, hai tempo que non nos obsesionamos.

De entrada o paisaxe era de paus e paus e hasta de dous paus (quen o iba a decir). Primeiro a flotiña dorneira que se comía a todo aquel que se puxera no medio e logo o pantalán dos medianos.

Menudos medianos, chamarlle mediano o "Luisa" un dos primeiros e estrela que brila vaia onde vaia, ou a "Irmandiña" a dorna que fixeron na de Garrido uns do Grove para ir a America e que hoxe dinamiza ACD Dorna.
Todos xuntos facían a primeira estampa.
Despois, da Ría de Vigo, a traiñeira da Escola Obradoiro Mar de Vigo e dous de Bouzas a Oleira (racu) e a Falucheira, ultima botadura dos de San Miguel, traballadores insistentes onde existan, os da pantalán-museo permamente de Bouzas (como non).

E outros que a esas horas estaban caladiños, pero que non e normal, Ría de Ferrol xunto o Eliseo, parentes separados por un mundo de auga, Norte e Sur de un oficio, o cabotaxe, de que falarían?. Bueno, os algareiros que non faltén, é o que ten ir coa familia pronto escomezan a poñer caras, pero é que xa eran moitos os que arribaran, ainda que ... os que faltan !!!.
No solpor o Evangelina I de Rianxo, compartía co RH 1, o galeón mercado en Cambados e recuperado polos da Abelleira na de Mougan (Cambados-Abelleira-Muros-Illa de Arousa), mira que xa leva mar nos últimos anos.- Como case todolos galeóns estaba de bateeiro. Bon traballo. Ainda lle faltan os paus, como o Komaira, Adelino Manuel ou Rei do Mar, estas recuperacións estanse facendo por conta propia, sen axudas e levan tempo. O Rei do Mar e un exemplo, todolos meses de xeito anonimo os socios que queiran, doan 10 € via domiciliación bancaria, e pouco a pouco faise camiño. E mais amigos, esto é o que ten, os de Ferrol co de Coruxo tan contentos. Logo veu a cea, os de Vilaxoan con moitas gañas de traballar fixeron de abondo, ensalada de pasta, caldeirada de rape e perfecto, si rematan así teremos que voltar a facer outro aquí. A demostración de voluntariado?, simplemente espectacular.

Loga da cea, alguén pensou que a noite estaba fantastica para dar un paseo (con moito sentidiño) e tratar de ver a "ardentía" ou "ardora". Embarcamonos na Oleira e con Braulio de patrón, fixemos un fermoso paseo nocturno onde uns e outros oiabamos o mar buscando o rebulir do peixe a as súas fosforescencias, non oubo sorte.

Pero o paseo, na dormida Ría de Arousa, rompendo coa nosa proa o perfecto espello, era como para non desexar que rematara.

O chegar a porto o lucerío do porto deixaba espectaculares imaxes. O Industrial impoñía con toda a súa arboladura.

Recordo que esto ainda non escomezou ( foi o sabado 25).

VOLTA AROUSA 2011

Bueno, falar da Volta a Illa de Arousa, que decir, o meior e participar nas conversas do "despois da regata", entre o cheiro a sardiñas asadas, os mexilóns e un grolo, ahí tamén se vive e escoita a volta, ou as Voltas da Volta, cada persóa ten unha emoción, sobre todo os do medio, os da escota-relinga-arrocamentos que me pasou !!!.

Vou tratar de contarvos a miña historia de esta nonseicantos edición. A verdade que tiña todo en contra para non aparecer por ali, pero manos mal que fun, non na dorna, na miña Fungona, alguén mo dixo con moito acerto, pero así son as cousas.

Outras veces xa sentín no meu corpo esa sensación previa, onde uns miran de se colocar, outros de preparar e moitos de se saludar, pois a Volta e punto de encontro. Outros tamén para gabarse da súa dorna nova, como era o caso de José un dos "chavales" do pelotón dorneiro que lucía flamante a "Lara Doce", feita por Domingo Ayaso.


A tarde díante da Escola, na praia da Canteira era mais que agradable, unha brisa da Travesía, así se lle chama en Cambados o oeste, decía que teríamos unha boa tarde de navegación.

Como decía os movementos propios da saida, ibanse producindo no medio dos saúdos e a contención nerviosa. Moitos tratando de coller unha boa posición. A saida sería cara o Sur en popa para discurrir en paralelo a Ponte e logo poñer proa o Faro da Lobeira.

E ahí os van!!! Como sempre quen sae meior???

Como non!! o espabilado que xa presentaba a candidatura un dos "de sempre", a Pereka colleu a cabeza, o vento pola popa levaba a todolas dornas rumbo a boia de desmarque que perto da parte central da Ponte suporía o rumbo a regata. O espectaculo, como non podía ser de outro xeito impresionante!!.

Cuarenta e duas embarcacións, poideron ser mais, como en outras edicións, pero estivo moi ben.

En compacto pelotón, favoritos e non favoritos compartían os primeiros momentos da navegación buscando facerse un oco.

A navegación en este tramo foi tranquila, placida e todos saudandose (ou non) miraban o primeiro obxectivo.

Non era outro mais que a que logo sería famosa "boia de desmarque". Alí o de sempre cando chega un perfecto pelotón a unha boia. Alguén lembra cales son as reglas? ou hai reglas? o que si estou seguro e que hai pacencia e boa vontade para sair de ela. E o que non teña pacencia, mal vai, senon que lle pregunten a "Cariñosa". Pode sair carisimo.

Debeu haber de todo, quitame de ahí esa vara!!, que non podo!!, pasoooo!!! a ver por donde???. E pouco a pouco, uns dando marcha atras, outros non, pasarian todos.

Proa a Lobeira, ahí xa se escomezaron a poñer as cartas.

Pereka, Jalerna, Bazarra, Necora presentaban as súas credenciais o triunfo e despois de unha popa, unha de bolina, polo Bohído espallaronse as dornas, con un vento fresquiño, ideal para andar sin traballar, ou casi sen traballar, dependía das circunstancias. Tamén asomaban Caracola, Zenaida ....Xarandeira.

Imaxes fermosas de unha navegación decidida, onde os maestros da bolina puxeron mar por medio e o pelotón estirouse para compoñer unha imaxen chea de velas nun mar que brillaba o sol da tarde.

Da Ponte a Lobeira, alí as sorpresas, así como chegaban as dornas atopanse co mar que forma o vento e a marea que cambiaban a onda e o paisaxe puxose movido, había que traballar, e eran mareas vivas. Alí podíase decidir a regata, os candidatos sabiano, e a decisión podía supoñer "todo".

O cambio de rumbo levaba un cambio de vela, en que momento facelo?
A "Pereka" con Dorado e Vicente, pasou primeiro polo faro, deixandose ir cara o Grove, ata cambiar, logo seguido a "Jalerna" a "Bazarra" e a "Necora". Braulio e Jarri coa "Necora" montaron o faro e viraron, Ricardo e Cartarola na "Jalerna" marcaron e tamén viraron cando tamén, os hasta esa primeiros, da "Pereka" tiñan feito o cambio, Pardavila e Queca na "Bazarra" deixaronse ir mais e pode que ahí perderan algún posto, despois a "Cariñosa", que viña repoñéndose da boia tamen virou perto do faro. Pouco a pouco.

Ou moitos a un tempo. Foron pasando todos e a cousa era "pasen y vean", que ben ides a bailar.

En este momento para min remataronse as fotos, pois outros labores me tiveron ocupado.

Pero si poiden ver que pasou e que o remate dou coa clasificación final. A "Cariñosa" elixeu sair pegada a terra, bordeando os cons do Galiñeiro hasta chegar o con do Rebello, a Jalerna sigueuna así como os outros, pero a estes dous a forza do mar a correntada que os levaba as pedras doulles para mais, e decir non tiveron que facer o cambio cara a boca da ría hasta mais tarde, Pereka, Necora, Bazarra tiveron que cambiar e con esto "entregar" a unha "Cariñosa" onde a bordo Avelino "Checo" e Victor, sabían que estaban descalificados por ter saltado a boia de desmarque, unha magoa para eles, de ahí a meta ninguén os inquietou, detrás a "Jalerna" que sería a gañadora, seguida pola "Necora" e a "Pereka", despois a "Xarandeira" con Santi e "Pimón" e a "Mimela" da Escola con Salva e Adelino. E de 6ª a "Zenaida", si se pode decir a grata sorpresa, Paio e Juan Piñeiro, mantiveron o tipo toda a regata e a piques estiveron de entrar os trofeos, de 7ª "Fuxe" do Grove, os Parada, nunha fantastica remontada, pois no Bohido marchaban pola cola e tiveron que cambiar a vela. O octavo que me perdóe pois non sei mais.

Como decía ahí se decideu a regata pois a mar estivo "incomodo" hasta pasar ao Areoso, onde a correntada perdía a súa forza e a clasificación nos seus primeiros postos decidida.E como en todo volta que se precie o pasar polo Aguiuncho, polo Norte da Illa, unha calmería deseperou a mais de un, logo no Cabodeiro retomaban o ventiño que tranquilamente os achegaba o Bao. E o quen non estaba peleando pola clasificación podía disfrutar dun fermoso paisaxe que nos ofrece o contorno da Illa. Anxo e Uxio na "Roxiña", conversaban tranquilamente cando os atopei, pasadas todalas dornas polo Areoso.

Resumen: Unha de aprosimasión, outra de lixeiras un chachacha e logo as lentas, para rematar co "libre albedrío", así foi a tarde da Volta. Como si de unha sesión discoteca dos anos 70/80 se tratara. Hasta seguro quen oubo que bailou pegado. E a quen non lle bailou a moza como se queixaba José pois non sabía que tiña a "Lara", que non iba. Noutra será José, señor José digo.

Como a volta tamén é un escaparate apareceu o "Nuevo Sofía" a lucirse, e o que ainda lle quedan pegadas de "pirata", pois non se lle vía o folio.

E esta fermosura do Cantabrico, chegado dende Candás poñia o toque intercultural.

Tamén e de suliñar que debido as restriccións economicas, todo era feito "por nos" e sen coste para a organización, creo que foron os trofeos mais bonitos que vin na Volta a Illa de Arousa. As sardiñas de primeira, os mexillóns impresionantes e o traballo e as gañas da xentiñas da Escola da ACD. Dorna IMPRESIONANTES. Parabens !!!.

Tendes mais fotos no feisbuk.