jueves, 28 de mayo de 2009

Si mo vedes por ahí



Non vos estrañedes, a este individuo algúns coñecemolo no Encontro de Cambados 2.005, un catalán con camara facendo unha reportaxe, ainda que eu persoalmente nunca lle perdoarei que non me sacara a entrevista (mentira) ainda que non me estraña, domingo, ultimo día de Encontro e a primeira hora, hasta tiñamos gafas de sol.




Como decía si mo vedes por ahí non vos estrañedes, e o culpable na miña opinión, de que o noso traballo saira das nosas costas, en imaxenes con vida propia, que se espallara pola peninsula e que servira de referente a hora de darnos a valer diante da administración, estivo colgado na TV3 ou seu reportaxe para Thalasa feito o redor do Encontro cambadés.


Cando digo esto tamén son consciente de que moitos dos nosos nomes merecen esa culpa, pero e que él non soio veu aquí, de algún xeito quedouse con nos, voltou a Ferrol pola súa conta, virá a Muros casi seguro, porque lle apetece, estivo en Pedregalejo Malaga, de onde son as fotos que me pasou Joan Sol (outro que ben baila), porque esa e outra, él non sae nas fotos. E o traballo de dignificación que esta a realizar o leva a baterse todolos anos por que teñamos no Salón Nautic un "Espai de Marina Tradicional", ademais de empeñarse en que "Argo" vexa luz e sexa unha publicación referente no eido da Cultura Maritima.


E aquí tamén atopou o seu primo o noso "Trepa" así que si o vedes por ahí, chamase JOSEP ANTON TREPAT, nunca fai moito ruido, nin coa camara, e tamén e culpable de que o noso Uxio teña unha reportaxe que se emiteu na TV3, este foi o seu único erro coñecido je, je.

5 comentarios:

O´Fartura dijo...

Ola Fernando:
Sempre moi interesantes as túas entradas.
Creo que esta en concreto é un exemplo de transparencia por parte dalguén que fai unha valoración desde o coñecemento e a humildade.
Un aspecto fundamental da Federación é acadar impacto mediático, e verdadeiramente o nivel non é e desexable.
Sería estupendo que a federación convocase unha rolda de prensa e os medios de comunicación escritos e audiovisais acodiran á cita.
A realidade é ben distinta e xa lles vale porque demostran ter unha nula sensibilidade, aínda que non se trata de "quitarlle ás cores".
Está ben ir ao positivo e destacar o compromiso e bo quefacer dos profesionais que fan aportacións como é este caso.
Bueno, eu a verdade é que opino por non estar calado, pero como me dixeron que o espacio para comentar no teu blog é como o mar un horizonte aberto, eu tiro para diante e sacho,...
Veña, unha aperta.
O tema de remares na Canoa está feito, eso sí, non te me enfades porque ao igual que eu podemos ir na tripulación B:

Fernando dijo...

Grazas Moncho, nin sei como se censuran os comentarios, polo que como o mar aquí a ceo aberto, este home para min sen querer deunos un pulo que non veu ben, na miña opinión, non soio a nos senon a toda a Cultura Maritima, outros seguro que traballarán mais arreo, pero a súa función nos medios de comunicación e sobre todo a súa implicación persoal, para min merece que se diga.

Por certo si bogamos na "B" que treman os da "A".

Unha aperta.

Fernando dijo...

ONDE DICE "non" DEBERÍA DECIR "nos", "nos veu ben", menudo erro.

Unknown dijo...

Hola, Fernando.

Merecido reconocimiento a la labor de Josep-Anton Trepat, al cual me sumo. Precisamente el sábado pasado coincidí con él en Cadaqués, donde estaba gravando un reportaje para el programa "Thalassa", y me contó alguno de los proyectos en los que está trabajando, siempre con la dedicación y el entusiasmo que le caracterizan, y que el llama "militancia". Un entusiasmo y una militancia en favor de la cultura y el patrimonio marítimo que a veces nos falta a los que llevamos tiempo metidos en esto. En este sentido, Josep-Anton es todo un ejemplo.

Saludos desde el Mediterráneo.

joão marinheiro dijo...

Para quando por parte da nossa Federação o reconhecimento do seu trabalho?
É uma ideia que me anda na cabeça faz tempos, a ele e a mais algumas pessoas que deram a cara e trabalharam muitas vezes sem que tenhamos dado conta para chegar-mos onde já chegamos hoje.
Sem duvida Anton, é umas dessas pessoas a quem estamos reconhecidos. e por vezes nós, Federação esquecemo-nos disso.

Abraço Fernando desde o mar a sul