Xa hai uns anos que finou, pero o seu recordo ainda está moi vivo, tan vivo que ten dorna, a dorna de Tito, a Airexa.
Seguro que non destacaba por ser o tipo mais popular nin por actividades públicas, ainda que si era peculiar, no fisico e no profesional, o seu fisico era moi recoñecible a enfermedade deixarao con pegadas, barbilanpiño, enxuto e un pouco enrrugado detrás das súas gafas. No profesional, era un comerciante, vendía maquinas de coser, televisores, lavadoras e outros electrodomesticos (creo recordar xunto con Cesar, na rúa Isabel II), cando os electrodomesticos non tiñan moitos compradores (no meu recordo de mozo) en esto xa debía ser precursor de futuros, gustabanlle os amigos, e unha boa saida a navegar. Supoño que para eso concibeu a "Airexa", e digo concibeu porque foi unha teima propia, que deixou herdeiros. El foi o que lles meteu o bicho das embarcacións a mais de un, foi o que proporcionou moitas tardes de fantastica navegación a moitos cambadeses e non cambadeses, pois a "Airexa" era unha embarcación aberta a todo aquel que quixera sair a pasar unha tarde polo mar. A min costoume embarcar, pois non coñecía os que con asiduidade eran a súa tripulación, pero unha vez a bordo o trato sempre foi fantastico, por parte de todos, soio podo falar ben.
Onte mercores, Evaristo, a súa man dereita ou esquerda en aqueles tempos, mais Fernando o seu sobriño e actual propietario da "dorna de Tito" falaronme de facer un algo, e como pasa en estas cousas, encendemos. Penso que poucas persóas como Tito poden merecer ter unha xornada de mar adicada, supoño que outros teñen moitos mais meritos en este eido. Pero él foi o PRIMEIRO, foi único en aquel tempo en adicar unha embarcación de traballo o lecer e foi XENEROSO no seu disfrute. Non é que este sobrado de tempo (soio hai que ver como teño o blogue) para poñerme a argallar, pero o recordo a aqueles momentos inesquencibles de navegación de compañeiros, de cantarelas de ... ben o merece.
E ahí estamos, esperandovos os que queirades a compartir navegación o vindeiro sabado 11 de setembro de 2.010 as 16,00 h.
E sigo a repetir GRAZAS TITO.
1 comentario:
Bons ventos,e aplausos para tão meritória iniciativa. Que esta seja o inicio de muitas outras a outros navagadores e não só que deixaram a semente e a memória daquilo que hoje temos. Os barcos e o seu mundo fantástico.
Abraço Fernando desde Viana
Publicar un comentario